การใช้ levodopa ในการรักษาโรคพาร์กินสัน มักจะทำให้เกิดการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ (dyskinesia, motor fluctuation) หลังจากใช้ไปเป็นเวลานาน เนื่องจาก levodopa มีฤทธิ์ยับยั้งการสร้างดีเอ็นเอ การศึกษาผลของหมามุ่ยในการลดการทำลายดีเอ็นเอของ levodopa ในหลอดทดลอง โดยการนำสารละลายด้วยน้ำ (supernatant) จากผงใบเลี้ยง (cotyledon) ของหมามุ่ย ซึ่งมีฤทธิ์ปกป้องเซลล์ประสาทและช่วยรักษาโรคพาร์กินสันความเข้มข้น 1, 2.5, 5, 10 และ 25 มคก. มา incubate กับดีเอ็นเอจากต่อมธัยมัส (calf thymus) หรือ plasmid DNA ที่ถูกทำลายด้วย cupric sulfate (60 ไมโครโมล) และ levodopa (200 ไมโครโมล) นาน 1 ชม. ที่อุณหภูมิห้อง พบว่าสารละลายจากผงใบเลี้ยงของหมามุ่ยสามารถลดการทำลาย plasmid DNA และดีเอ็นเอจากต่อมธัยมัสได้ โดยออกฤทธิ์จับกับคอปเปอร์อิออนของสารละลาย ซึ่งอาจเป็นกลไกหนึ่งในการออกฤทธิ์ปกป้องเซลล์ประสาทของหมามุ่ย
Phytother Res 2007;21(12):1124-6