ฤทธิ์ต้านอักเสบของสายน้ำผึ้ง

การทดสอบฤทธิ์ต้านอักเสบของโพลีแซคคาไรด์ WLJP-025p จากสายน้ำผึ้ง (Lonicera japonica Thunb.) ในหนูเม้าส์ แบ่งออกเป็น 5 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มควบคุมปกติ กลุ่มที่ถูกเหนี่ยวนำให้เกิดอาการผื่นภูมิแพ้ผิวหนังที่บริเวณหลังและหูขวาด้วย DNCB กลุ่มที่ถูกเหนี่ยวนำด้วย DNCB และป้อนสาร WLJP-025p ขนาด 30 และ 60 มก./กก./วัน ตามลำดับ และกลุ่มควบคุมบวกที่ถูกเหนี่ยวนำด้วย DNCB และให้ยาลดการอักเสบ dexamethasone 2 มก./กก./วัน โดยทำการกระตุ้นด้วย DNCB ในวันที่ 1, 4, 7, 10, 14, 17, 20, 23, 26 และ 29 และป้อนสาร WLJP-025p และยา dexamethasone ในวันที่ 24 - 29 ของการทดสอบ ประเมินผลด้วยการวัดความหนาของผิวหนัง การเกิดรอยโรค และการเกิดพยาธิสภาพของโรคด้วยการย้อมสี hematoxylin-eosin และ toluidine blue วัดระดับ IgE และ IL-1β วัดการแสดงออกของยีนและโปรตีนที่เกี่ยวข้องด้วย RT-qPCR, ELISA, western blot และ immunofluorescence วัดการจำลองการจับกันของโมเลกุล (molecular docking) และการเคลื่อนที่ของโมเลกุล (dynamic simulation) ของ WLJP-025p และ Act1 (transcription factor NFκB activator 1) ผลการทดสอบพบว่า WLJP-025p มีผลทำให้การหนาตัวของผิวหนังและความผิดปกติทางพยาธิวิทยาลดลง ยับยั้งการแสดงออกของ Act1, Nucleus-P65, Nucleus-AP-1 และ MAPK-related proteins ในผิวหนังและเนื้อเยื่อ ยับยั้ง Th17 differentiation และการหลั่งของ IL-17 เพิ่มการแสดงออกของ skin barrier proteins ที่เกี่ยวข้อง จากการวิเคราะห์แบบจำลองการจับกันของโมเลกุลพบว่า WLJP-025p จับกับ Act1 ด้วย hydrogen bonds จากผลการทดสอบครั้งนี้สรุปได้ว่าโพลีแซคคาไรด์ WLJP-025p จากสายน้ำผึ้งมีผลควบคุมการอักเสบผ่านกลไก MAPK/NFκB/AP-1 ที่จะจับกับ Act1 และกลไกการกระตุ้นการทำงานของ epithelial barrier ส่งผลบรรเทาอาการผื่นภูมิแพ้ผิวหนังในหนูเม้าส์

Int J Biol Macromol. 2024;256(Pt 1):128435. doi: 10.1016/j.ijbiomac.2023.