ฤทธิ์ปกป้องเยื่อบุหลอดเลือดแดงของสารสกัดจากดอกสายน้ำผึ้งในหนูแรท

การทดสอบฤทธิ์ปกป้องเยื่อบุหลอดเลือดแดงของสารสกัดน้ำจากดอกสายน้ำผึ้ง (Lonicera japonica) และวิเคราะห์สาร chlorogenic acid ด้วยเทคนิค high performance liquid chromatography (HPLC) โดยแบ่งหนูแรทออกเป็นกลุ่มควบคุม กลุ่มที่ถูกฉายรังสี กลุ่มที่ป้อนด้วย chlorogenic acid ขนาด 20 และ 40 มก./กก. และกลุ่มที่ป้อนด้วยสารสกัดน้ำจากดอกสายน้ำผึ้งขนาด 40 มก./กก. ให้สารต่อเนื่องเป็นระยะเวลา 28 วัน หลังจากนั้นเหนี่ยวนำให้หลอดเลือดแดง (mesenteric artery) เกิดความผิดปกติด้วยการฉายรังสีบริเวณท้องเป็นระยะเวลา 21 วัน วัดการไหลเวียนของเลือดด้วย laser doppler วัดการคลายตัวของหลอดเลือด วัดระดับ nitric oxide (NO), superoxide anion และ tetrahydrobiopterin (BH4) ผลการทดสอบพบว่าการฉายรังสีทำให้การไหลเวียนเลือดและระดับ NO ลดลง ส่วนระดับของ superoxide anion เพิ่มขึ้น หนูแรทกลุ่มที่ได้รับสารสกัดน้ำจากดอกสายน้ำผึ้งและสาร chlorogenic acid มีผลทำให้ค่าชี้วัดเหล่านี้ดีขึ้น สารสกัดน้ำจากดอกสายน้ำผึ้งและสาร chlorogenic acid ยังมีผลทำให้การขยายตัวของหลอดเลือดดีขึ้น การทดสอบในเซลล์พบว่าสาร chlorogenic acid มีผลเพิ่มปริมาณ NO ลดการสร้าง superoxide anion และลดการตายของเซลล์ การแสดงออกของการส่งสัญญาณวิถี GTPCH1/BH4/eNOS เพิ่มขึ้นในกลุ่มที่ได้รับสารสกัดน้ำจากดอกสายน้ำผึ้งและสาร chlorogenic acid ทั้งในสัตว์ทดลองและหลอดทดลอง จากผลการทดสอบครั้งนี้สรุปได้ว่าสารสกัดน้ำจากดอกสายน้ำผึ้งและสาร chlorogenic acid มีฤทธิ์ในการปกป้องความผิดปกติของหลอดเลือดแดงจากการฉายรังสีผ่านวิถี GTPCH1/BH4/eNOS อย่างไรก็ตามควรมีการศึกษาเพิ่มเติมต่อไป

Phytomedicine. 2022;102:154146. doi: 10.1016/j.phymed.2022.154146