ข่าวความเคลื่อนไหวสมุนไพร

การศึกษาทางเคมีด้วยเทคนิคโครมาโตกราฟฟี ได้แก่ NMR, UV, IR spectroscopic, และ MS ของสารสกัดไดคลอโรมีเทนจากรากของผักบุ้งขัน (Ipomoea asarifolia) พบสารสำคัญจำนวน 15 ชนิด ได้แก่ (4S,8S)-1-(furan-3-yl)-9-hydroxy-4,8-dimethylnonane-1,6-dione, isoferulic acid hexadecyl ester, caffeic acid hexadecyl ester, asarifolin I, 4-Hydroxycinnamic acid hexadecyl ester, 4-hydroxycinnamic acid octadecyl ester, 4-hydroxycinnamic acid eicosyl ester, caffeic acid octadecyl ester, pescapreins III, IV, XXI, XXIII, XXV, XXVI, และ stoloniferin III เมื่อนำสารทั้งหมดมาทดสอบฤทธิ์ยับยั้งการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็งเม็ดเลือดขาว (multiple myeloma cell) ชนิด RPMI 8226 ด้วยวิธี XTT viability assay พบว่า สาร caffeic acid hexadecyl ester ออกฤทธิ์ได้ดีที่สุด รองลงมาคือสาร stoloniferin III, caffeic acid octadecyl ester, และ pescapreins IV โดยมีค่าความเข้มข้นที่ยับยั้งได้ครึ่งหนึ่ง (IC₅₀) เท่ากับ 3.0, 7.7, 9.4, และ 10.8 ไมโครโมลาร์ ตามลำดับ แต่ยังมีประสิทธิภาพน้อยกว่ายามาตรฐาน bortezomib ซึ่งมีค่า IC₅₀ เท่ากับ 0.0045 ไมโครโมลาร์ แสดงให้เห็นว่า สารสำคัญจากรากของผักบุ้งขันอาจมีประสิทธิภาพในการยับยั้งการแบ่งตัวของเซลล์มะเร็งเม็ดเลือดขาว